
بروزرسانی: 23 خرداد 1404
هارلی دیویدسن؛ یاغی رها (1)

ام بی ای نیوز:
آمریکاییه چون این جا متولد شده، اما یاغیه چون خودش انتخاب کرده!\xa0
ایالات متحده ی آمریکا محل تولد برندهای قدرتمند زیادی بوده است. با این حال وقتی صحبت به برندهایی می رسد که با خلق شخصیت و اقتدار توانسته اند جای خود را در قلب مردم باز کنند، تعدادشان خیلی زیاد نیست. در این میان نام هارلی دیویدسن به راحتی در ذهن می درخشد. هارلی دیویدسن برندی است که به فروشنده ی سبک زندگی به نسلی از آمریکایی ها مشهور شده که مشتاق طغیان و یاغی گری بودند؛ قول مسیری بی پایان و آزاد. این طور که به نظر می رسد مشتریان هارلی دیویدسن برای برند مورد علاقه شان حاضرند هر کاری بکنند.\xa0
هارلی دیویدسن و استراتژی وفادارسازی مخاطبان
با بزرگ شدن برند در طول سال ها، شخصیت و هویت هارلی دیویدسن نیز با آن رشد کرد. مشتریان لوگوی برند را به راحتی تشخیص می دادند و آن را به عنوان نماد آزادی و قدرت خاطر می سپردند. شرکت از این ایده استقبال می کرد اما تصویر «یاغی» که امروز از هارلی دیویدسن می شناسیم، تصویری است که برخی گروه ها به برند چسبانده اند؛ باندهای خرابکاری و مردان سفیدپوست میان سال.\xa0
با گذشت زمان، محبوب ترین شرکت تولید موتورسیکلت دنیا، نبرد جدیدی را برای جلب توجه مشتریان جدید آغاز کرد. هارلی دیویدسن می دانست برای محدود نشدن هویتش، باید تصویرش را با بازسازی کند. پس با حفظ ارزش های اصلی اش، آرام آرام خود را تغییر داد.\xa0
با تغییر پرسونای مخاطبانش، برند جایگاهش را نیز عوض کرد تا دامنه ی گسترده تری از مشتریان را به دست آورد. آن ها می خواستند با عده ی بیش تری از مردم حرف بزنند. البته هنوز هم آن «یاغی های» مرموز، عامل اصلی متمایزکننده ی برند بودند.
امروز هارلی رتبه ي اول فروش موتورسیکلت را به زنان، مخاطبان جوان و بیبی بومرها دارد؛ سفیدهای میان سال را هم فراموش نکنید.\xa0\xa0
مترجم: نازنين کي نژاد
www.medium.com
منبع: http://mbanews.ir/%D8%AA%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%BA%D8%A7%D8%AA/498-%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%84%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D9%88%DB%8C%D8%AF%D8%B3%D9%86%D8%9B-%DB%8C%D8%A7%D8%BA%DB%8C-%D8%B1%D9%87%D8%A7-(1).html
تولد یک برند
آرتور و والتر دیویسن با همراهی دوست شان ویلیام هارلی، برند را در سال ۱۹۰۳ تاسیس کردند. ایده ي اولیه ی آن ها موتوری با قابلیت الحاق به یک موتورسیکلت استاندارد بود. وسیله ی تولیدشده برای رفت و آمد در پستی بلندی های میلواکی مناسب نبود و آن ها به تلاش خود ادامه دادند تا موتورسیکلت شان را تغییر دهند. به این ترتیب اولین کارخانه ی هارلی دویدسن در سال ۱۹۰۶ افتتاح شد.\xa0
با گذشت زمان برند به موفقیت نسبی رسید، هنوز بهترین و بزرگ ترین در دنیا نبود، ولی کوچک ترین هم نبود. در سال ۱۹۸۱ کسب و کار این سه دوست به سرازیری ناکامی افتاد، کیفیت پایین آمد و شرکت های ژاپنی محصولات باکیفیت تری را با قیمتی کم تر به مخاطبان ارائه کردند.\xa0
این سه نفر باید فکری می کردند و تصمیم مهمی می گرفتند؛ یا باید کمی سر کیسه را شل می کردند و کیفیت محصولات را افزایش می دادند یا این که کسب و کارشان را از دست می دادند. آن ها به سرعت معیارهای کنترل کیفیت و روش های تولید را که از ژاپنی ها یاد گرفته بودند، کپی کردند. به این ترتیب می توانستند موتور جدیدی را طراحی کنند که قرار بود مشکلات رایج موتورسیکلت های آن زمان را نداشته باشد.\xa0
از آن جایی که شرکت از پس هزینه های تبلیغاتی آن زمان برنمی آمد، تصمیم گرفت از رویکرد ویژه و منحصربه فردی برای برقراری ارتباط با مشتریانش استفاده کند. آن ها «گروه صاحبان هارلی» را راه انداختند. این اقدام موفقیت سریعی را برای شرکت به دنبال نداشت ولی به مرور قدرتمند شد و مقدمه ای شد برای خلق وفاداری مخاطبان.
نویسنده: تیم تحریریه روحانی نژاد